گفت وگوی علی جون با دست اندركاران برنامه قرارگاه شبكه قرآن و معارف سیما
باید بتوانیم با مخاطبی که در میدان یا پشت خاکریز نبرد فرهنگی است حرف بزنیم
علی جون: فصل جدید برنامه تلویزیونی «قرارگاه» اینروزها روی آنتن شبکه قرآن است. بررسی فعالیت حوزه های مختلف فرهنگی، سیاسی و عبادی نمازجمعه، مساجد، هیات ها، گروههای جهادی و بسیج و ایجاد هماهنگی و هم افزایی بین گروههای مختلف، از مهم ترین اهداف تولید و پخش برنامه «قرارگاه» محسوب می شود.
پویش عکس و فیلم و گزارش های مردمی از دیگر بخش های این برنامه است که می کوشد کنشگری در حوزه جبهه فرهنگی و انقلاب اسلامی را افزایش و گسترش دهد. مجله تصویری «قرارگاه» روزهای زوج از ساعت ۲۱ بطور زنده و در چارچوب گفتگو با کارشناسان مختلف پخش می شود.
با عوامل این برنامه گفتگو کرده ایم که در ادامه می خوانید:
سعی کردیم کلیشه ها را بشکنیم
ایمان رضوانی نیا، تهیه کننده «قرارگاه» در توضیح ماهیت این برنامه به ایسنا اظهار داشت: این برنامه تا حالا در دو فصل روی آنتن تلویزیون رفته است که در فصل اول به قرارگاه نمازجمعه اختصاص داشت و به روایت و گزارش آن چه می پرداخت که در پایگاه های فرهنگی نمازجمعه در کشور اتفاق می افتد. در فصل دوم، این عنوان قرارگاه فرهنگی که به نمازجمعه اطلاق شده بود و برگرفته از جملات حضرت آقا درباره ی بعضی از مراکز و نهادها و مجموعه ها بود، به موضوعات و محورهای دیگر تعمیم داده شد. ازاین رو «قرارگاه» از اختصاص صرف به مباحث نمازجمعه وسعت بیشتری یافت و به تمام مباحثی که قرارگاه فرهنگی انقلاب اسلامی به آن نیاز دارد، پرداخت. در واقع این برنامه یک قرارگاه مجازی برای اجرای رسالت ها و مأموریت هایی است که یک قرارگاه حقیقی در کشور می تواند داشته باشد.
وی افزود: همان گونه که از اسم این برنامه مشخص است، رسالت و هدف اساسی اش ایفای نقش قرارگاهی برای مردم و گروههای مختلف همراه با موضوعات مختلف است. به این منظور که وقتی بناست فعالیتهایی را در زمینه ای خاص انجام دهیم، نیازمندیم ایده ها، رویکردها و نمونه های مختلف را ببینیم. درنتیجه، متناسب با موقعیت خودمان بهترین الگو و محتوا را انتخاب می نماییم.
رضوانی نیا تاکید کرد: برنامه «قرارگاه» به دنبال اینست که در مواقع مختلف با رویکرد قرارگاهی به ارائه راهکار و راهبرد به کنشگران و فعالان میدانی بپردازد. بنابراین، هدف اصلی این برنامه کمک به فضای کنشگری فعالان فرهنگی و اجتماعی در سطح جامعه است. طبیعتاً این برنامه در قسمتهایی نسبت به سایر بخش ها توفیقات بیشتری داشته و توانسته است میزان بیشتری از اهداف را محقق سازد اما گویی برای ساخت این برنامه چند رکن اصلی داریم که اگر این ارکان خوب تامین شود و فعالیت خودرا به سر انجام برساند، برنامه قدرت بیشتری خواهد داشت.
این تهیه کننده تلویزیون محور و مؤلفه اول را انتخاب موضوع دانست که بناست هر برنامه به چه موضوعی بپردازد و آیا آن موضوع جزو موضوعات اولویت دار و از موضوع هایی است که می تواند جامعه را به کنشگری وادارد و موردنیاز جامعه است یا خیر.
او اظهار داشت: مؤلفه دوم بعد از موضوع، پردازش و آماده سازی محتواست که مشخص می کند دنبال تحلیل چه موضوعی است؛ و مرحله سوم، انتخاب میهمانان است. انتخاب میهمان می تواند همه فعالیتهای گذشته را به نحو احسن ارتقاء دهد یا دو مؤلفه قبلی را مبتلا به اختلال سازد. بنابراین، برای سنجش میزان توفیق «قرارگاه» در دو فصل گذشته، باید این سه مؤلفه را ارزیابی و تحلیل کرد.
وی که با همراهی مهدی شکوهی، یکی از دو تهیه کننده «قرارگاه» است، در توضیح عملکرد اتاق فکر برنامه «قرارگاه» تصریح کرد: این برنامه هم مانند سایر برنامه ها یک اتاق فکر و هیأت تحریریه دارد که برپایه دغدغه و حس مأموریت و تعلق خاطر به موضوعات، کنار هم جمع شده اند و عمده اتفاقاتی که در این شورا روی داده، اینست که موضوعات شناسایی، انتخاب و تصویب می شوند و سپس، درباره ی آنها بحث و در نهایت، جمع بندی می شود و سپس، نوبت به طراحی برنامه می رسد. بیشتر میهمانان و موضوعات این برنامه را شورا و اتاق فکر مذکور تعیین کرده است.
رضوانی نیا افزود: شاید بتوان اظهار داشت که اصلی ترین مشکل ما در راه ساخت برنامه، مشخص کردن و یافتن میهمانان و کارشناسانی است که توانایی پرداخت موضوع را داشته باشند و بتوانند در فرصت کوتاه آنتن، مباحث را تا جایی که امکان آن وجود دارد، پرورش دهند و بتوانند برای موضوعات نظری، پیوست های اجرایی و عملیاتی تولید کنند. شاید بزرگ ترین مشکل ما تفاهم درباره ی خواست برنامه است که بتوانیم از کلیشه ها خارج شویم و بشکلی راهبردی موضوعات را پیش ببریم.
باید اعتماد مخاطب هدف را جلب کرد تا نقش قرارگاهی را به درستی ایفا کنیم
در ادامه حسین دلاوری، عضو شورای اندیشه ورزی و تحریریه مجله تصویری «قرارگاه» نیز با اشاره به اینکه ما در مجله تصویری قرارگاه دو رویکرد را دنبال می نماییم، اظهار داشت: اول، رؤیت پذیر کردن میدان در جایی است که شبکه های مردمی متعلق به جریان انقلاب در نسبت با موضوعات مختلف بطورمثال شبکه های مردمی جریان تربیت، جریان زنان، جریان کتاب، جریان خانواده و...، در متن جامعه حاضر شوند و کاری را دنبال کنند که معمولا مسئله محور است. رویکرد دوم، خط دادن و جهت بخشی و هدایت جریانات مختلف در نسبت با کلان موضوع هایی است که در جامعه امروز مطرح می شود و گاه گروههای مردمی متعلق به جریان انقلاب در نوع مواجهه با آن گرفتار خطا و اشکال می شوند که این اشکال نشان داده است قرارگاه های فرهنگی به لحاظ نوع و نحوه کارشان مبتلا به اختلال می شوند و قادر به راهبری نیستند.
وی افزود: این برنامه در کوتاه مدت باید بتواند اعتماد مخاطب هدف را جلب نماید تا در بلندمدت نقش قرارگاهی خودش را به درستی ایفا کند. من مجله تصویری «قرارگاه» را برنامه ای تلویزیونی نمی بینم، بلکه جلوه ای از یک قرارگاه فرهنگی می دانم که در رسانه ملی و در قامت یک برنامه تجلی پیدا کرده است.
دلاوری خاطرنشان کرد: گروه تحریریه و اتاق فکر برنامه، پیوسته به میدان توجه دارند و این قرابت، توجه و انس داشتن با میدان، تعیین کننده موضوعات ما و حاضر کردن آن در برنامه است. ما اندیشه ای را در قرارگاه دنبال می نماییم که شاید در پاسخ دهی به این پرسش کمک نماید. ما موضوع (سوژه) را با عنایت به میدان احصا و بعد از تعیین راهبرد، آنرا روی آنتن حاضر می نماییم و در میدان استمرار می بخشیم. وقتی حرف ها به میدان نزدیک شود، حتما بازخوردی از آن به ما می رسد و این بازخورد، ما را متوجه موضوع تازه تری می کند. این فرایند اصل و بنای ما در محتواست.
باید در هم افزایی گروههای مردمی کار کنیم
او توضیح داد: مخاطب این برنامه، جریان های مردمی متعلق به جبهه فرهنگی انقلاب اند؛ کسانیکه پیشران های اصلی شکل گیری حرکت عمومی در کشور به مثابه جریان های حلقه های میانی اند. این برنامه حتما باید بتواند در شبکه سازی و هم افزایی گروههای مردمی باهم و حتی اتصال آنها به سرشبکه های اصلی و تخصصی کار کند.
دلاوری در جواب این پرسش که «قرارگاه» کدام اهداف تحولی را برمبنای محور سند تحول سازمان دنبال می کند، اظهار نمود: ما به دنبال تقویت و تثبیت نقش قرارگاهی جبهه فرهنگی انقلاب در رسانه ملی هستیم و اطمینان خاطر داریم که مجله تصویری «قرارگاه» می تواند جای خالی قرارگاه میدانی را پر کند؛ چون اساساً خودمان را با این هدف در رسانه حاضر کرده ایم. این برنامه را هم برخلاف عادت مرسوم، طرح ندیده ایم، بلکه یک طرح و برنامه دیده ایم که نقشه راه دارد.
وی افزود: در این راه به شکل ویژه به سند تحولی رسانه ملی توجه کرده ایم و تقریبا هر دوازده محور اصلی اشاره شده در سند تحولی رسانه ملی به مثابه سرفصل های اصلی ما در تعیین خط اصلی برنامه لحاظ شده است و اگر به ۳۷ قسمت برنامه تولیدشده (اولین برنامه مقارن شده بود با جمعه نصر) تا به امروز نگاهی بیندازید، این خط در سیر محتوایی برنامه کاملا قابل رؤیت است.
عضو شورای اندیشه ورزی و تحریریه مجله تصویری «قرارگاه» ضمن اشاره به چشم انداز و افق نگاه قرارگاه خاطرنشان کرد: این برنامه در افق خود به دنبال آن است که بتواند به معنای واقعی کلمه، نقش قرارگاه را برای همراهانش در جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی به درستی ایفا کند. با عنایت به نکته ای که عرض کردم، ما بیگانه با میدان نیستیم و هرکدام از اشخاصی که در شورای فکری و تحریریه برنامه حضور دارند، سال ها در میدان فعالیتهای فرهنگی زیسته اند و با شبکه بزرگی از گروههای مردمی ارتباط پیوسته دارند.
دلاوری در انتها با اشاره به اینکه افق دید ما دستیابی به شکلی از برنامه در مقام قرارگاه است، اظهار داشت: به عبارتی، در پی برنامه ای قرارگاهی به معنای واقعی کلمه ایم. به دنبال قرار گذاشتن و گفتگو بر سر مسائل مشترک و هم اندیشی برای نحوه مواجهه با آن با هدف پیشرفت و آبادانی کشور با نگاه تمدنی هستیم.
دلاوری اضافه کرد: بالاتر از آنکه به آنتن بیندیشیم، به اتفاقات میدانی پیرامون آن توجه داریم. بنا نداریم محصور فرم و شکل باشیم که البته این ها هم مهم می باشد و باید به جذابیت های بصری و قالب برنامه نیز فکر نماییم اما پیوند با میدان و سراغ گرفتن مخاطب و حرف زدن با او و انتقال درست پیام به او که در میدان و پشت خاکریز نبرد نرم فرهنگی قرار گرفته است و احتیاج به آذوقه دارد، برای ما مهم تر است. براین اساس، اسیر فن (تکنیک) نمی شویم و راه کنش (تاکتیک) برای ما مهم تر است، به همین دلیل با این اشاره کوچک حتما متوجه شده اید که ما در کدام نقطه ایستاده و به کجا خیره شده ایم و حرکت ما در استمرار بخشیدن به چه بنیانی و با چه اهدافی است.
منبع: علی جون
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب سایت علی جون