پزشكیان و جلیلی درباره فرهنگ و هنر چه گفتند؟
فرهنگ و هنر در مناظره ها شاید وقتی دیگر
به گزارش علی جون، مسعود پزشکیان و سعید جلیلی بعنوان دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری تابحال برنامه های خود در حوزه های مختلف را تشریح کرده اند؛ با این وجود بر مبنای اظهاراتی که تابحال داشته اند به نظر می آید موضوعات و دغدغه های فرهنگی و هنری برای هر دو کاندید از اهمیت کمتری برخوردار بوده است.
به گزارش علی جون به نقل از ایسنا، کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری علاوه بر اعلام مواضع خود در میزگردهای فرهنگی، در دو مناظره که این عنوان را یدک می کشید هم به صورت حداقلی و تیتروار به مقوله فرهنگ پرداختند. آنها در این حوزه پاسخگوی سوالاتی بودند که مرزهای مشترکی با موضوعات اجتماعی و اقتصادی داشت؛ همچون این که مواضع خویش را بر مبنای سوالات در رابطه با راهکارهای فرهنگی مواجهه و ساخت فیلم و سریال با هدف پیشگیری از سیاه نمایی، حقوق معنوی رسانه های تصویری، پیوست فرهنگ به طرح های توسعه ای، ترویج کتابخوانی، پشتیبانی از نویسندگان و... تشریح کردند.
با این وجود در مناظره های فرهنگی بخش قابل توجهی از سوالات ارتباط مستقیمی با فرهنگ و بخصوص هنر نداشتند و همین مبحث سبب شد حتی در دو مناظره فرهنگی، نامزدها به بیان مواضع خود در زمینه حجاب، مسائل زنان، اینترنت و فیلترشکن، اعتراضات ۱۴۰۱ و... بپردازند.
نکته قابل توجه اینست که حتی در همان اعلام مواضع حداقلی هم بیشتر به بُعد فرهنگ پرداخته شد و هنر تا حد زیادی به محاق فراموشی سپرده شده بود. درصورتیکه تنها اعلام مواضع مشخصی که در زمینه فرهنگ و هنر صورت گرفت به «سینما» اختصاص داشت و به بخش های دیگری همچون موسیقی، تئاتر، هنرهای تجسمی، مد و لباس، دیپلماسی فرهنگی، میراث فرهنگی و... پرداخته نشد؛ هرچند دو حوزه کتاب و رسانه هم از تک جمله هایی گذرا بهره مند شدند.
با توجه به برگزاری میزگردهای تخصصی فرهنگی و دو مناظره در این عرصه، سخنان دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری در زمینه فرهنگ و هنر صرفاً در حد کلی گویی و طرح مساله باقی ماند و «هیچکدام» راهکار مشخصی برای برون رفت از چالش هایی که خودشان هم در صحبت هایشان به آنها اشاره کرده بودند، نداشتند. این بی توجهی به عرضه راهکار به جای طرح مسئله، حتی دستمایه نقد و گاهی شوخی کاربران در فضای مجازی هم قرار می گیرد چون که به اعتقاد آنها نامزدها تنها مشکلاتی را که همه از آن آگاه هستند، مطرح می کنند و خودشان هم با وجود مسئولیت های مختلفی که تابحال داشته اند، بعنوان منتقد وضعیت موجود سخن می گویند!
از طرفی با وجود این که به جز یک میزگرد فرهنگی که عملا بخش های قابل توجهی از آن برای هر دو کاندید صرف پاسخ دهی به موضوعات دیگر شد، در نخستین مناظره فرهنگی که ۶ نامزد در آن حاضر بودند و همینطور مناظره شب گذشته (اولین مناظره رو در رو) که تحت عنوان مناظره فرهنگی برگزار می شد، عملا حرفی از مشکلات و برنامه های فرهنگ و هنر به میان نیامد و همچنان مهم ترین موضوع های مورد بحث، مسائل اقتصادی و سیاسی باقی ماند.
البته به این نکته هم باید اشاره نمود که «فرهنگ» مقوله ای بسیار گسترده است که میتوان موضوعات بسیاری را ذیل آن تعریف کرد؛ تاجایی که حتی «فرهنگِ گفتگو کردن» هم بعنوان یک مقوله فرهنگی بارها در اظهارنظرهای دو نامزد انتخابات مورد تاکید قرار گرفته است.
در ادامه به بررسی مواضع دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری در زمینه های سینما، کلیات فرهنگی، ممیزی و سانسور، کتاب و رسانه می پردازیم. هرچند در موارد زیادی مبحث تنها در حد طرح مشکل باقی مانده و برنامه مشخصی برای حل آن عرضه نشده است.
پزشکیان و کاهش تصدی گری دولت در فرهنگ
موضع مشخص مسعود پزشکیان درمورد سینما پذیرش و بیان مشکلاتی است که به اعتقاد او ضروری است با برداشتن موانع برطرف شود. وی در مناظره فرهنگی به فیلمهای ایرانی که آنها را زیرزمینی یا فاقد مجوزهای لازم بوده اند اما در فستیوال های خارجی به نمایش درآمده اند، اشاره کرده و گفته است: «باید موانعی را که سبب می شود هنرمندان ما در زیرزمین ها کار کنند یا این که به طرق مختلفی که قانونی نیستند عمل کنند شناسایی شود و بتوانیم از حضور این عزیزان استفاده نماییم.»
او اعلام نموده است: «اگر مردم به من رای دادند در دولت آینده اساسا به حوزه فیلم، فیلم سازی و هنر و سینما کمک می نماییم تا تقویت شوند و موانع پیش روی هنرمندان، کارگردانان و هنرپیشه ها برداشته شود. نگذاریم اتفاقی بیفتد که برخی از این ها ممنوع الخروج شوند یا این که برخی از آنها از کشور بیرون بروند.»
پزشکیان بر ضرورت کاهش تصدی گری دولتی در حوزه فرهنگی تاکید می کند و معتقد است: «دولت فقط باید سیاستگذاری و نظارت کند و اختیار را به خانه های سینما، تئاتر و جاهایی که کارشناس هستند، بدهد تا آنها در این خصوص فعالیت کنند.»
این نامزد انتخابات ریاست جمهوری با انتقاد از آن چه که «دولتی شدن فرهنگ» خوانده، ممنوع الخروج شدن و یا مهاجرت هنرمندان و کارگردانان و بازیگران را حاصل نگاه امنیتی به فرهنگ دانست اما در عین حال با وجود این که تصریح کرد کار باید از راه متخصصان پیش برود، اما راهکار مشخصی برای برون رفت از این شرایط عرضه نکرد.
پزشیکان در قسمت دیگری به احکام قانون برنامه هفتم در مورد ساخت آثار فاخر توسط صدا و سیما اشاره و بر تأمین منابع این کار تاکید کرده است؛ چون که به اعتقاد او این سریال ها راهکاری برای نمایش تاریخ و افتخارات ایران به سایر کشورهاست.
جلیلی و نقشه کلان برای فرهنگ
در همین زمینه سعید جلیلی دشمنان را در کوشش برای مانع تراشی برای تولیدات فرهنگی همچون در زمینه سینما دانسته و گفته است: «همانقدر که آمریکا تلاش می کند مانع پیشرفت هسته ای شود و از برخی صنایع ما جلوگیری نماید، حتما در زمینه های هنری هم این تلاش را دارد. تلاش آمریکا با ساخت «آرگو»، «۳۰۰» یا «بدون دخترم هرگز» ضد ایران بود و تمام ملت را هدف قرار دادند ولی چون از این زیرساخت ها نتوانسته است جلوگیری نماید، امروز می خواهد نرم افزار، یعنی امیدبخشی و موفقیت های را هدف قرار دهد.»
این نامزد انتخابات ریاست جمهوری اعتقاد دارد که زیرساخت خوبی برای تولیدات فرهنگی همچون در حوزه سینما داریم و تاکید کرده است: «باید نقشه کلان داشته باشیم یعنی اگر در هر سال ۱۰۰ فیلم می سازیم باید مشخص شود در این فیلمها چه سهمی برای کودکان، روستا، طنز یا تاریخ و مفاخر قرار داده شده است.»
جلیلی همینطور بخش دیگری از دغدغه های خود در زمینه سینما را معطوف به کارکنان این صنعت کرده و گفته است: «۳۵ صنف داریم که در صنعت سینما مشغول هستند و از سال ۱۳۶۸ شغل کارکنان صنعت سینما در ذیل شغل صیادان فصلی جنوب در وزارت کار ثبت شده است که این لطمه جدی به صنعت است و آنها ردیف مشخص قانونی ندارد.» البته او مشخصا راهکاری در این حوزه اعلام نکرده است که در زمینه رفع این مشکلات صنفی مقرر است چه برنامه ای داشته باشد.
این نامزد انتخابات ریاست جمهوری همینطور تاکید کرده است که ساخت فیلم سینمایی با مبحث زندگی قهرمانان کشور مغفول مانده است و دولت باید بتواند در این حوزه به درستی ایفای نقش کند تا هم تهدیدها را به فرصت تبدیل نموده و هم راهی برای وحدت فرهنگی میان کشورها پیدا کند.
تقابل پزشکیان و جلیلی: خصوصی سازی یا دولتی کردن فرهنگ و هنر؟
سعید جلیلی با تکیه بر این که شخص رئیس جمهور باید مصرف کننده کالای فرهنگی باشد تا بتواند در تخصیص بودجه های فرهنگی دقت نظر کافی داشته باشد تا ثمره هر پروژه فرهنگی مشخص باشد، گفته است: «بودجه فرهنگی نباید به میز و صندلی و ستادهای چاق و چله تزریق شود بلکه باید در آثار فرهنگی خویش را نشان دهد.»
او دولت را در زمینه فرهنگ موظف به نقش آفرینی می داند و تاکید می کند: «دولت باید زمینه را برای نقش آفرینی جامعه هم فراهم آورد تا مردم با عنایت به توانمندی خود در این حوزه ورود کنند.»
مسعود پزشکیان هم در حوزه کلیات در رابطه با فرهنگ و هنر برخلاف رقیب خود اعتقاد دارد دولت نباید مداخله گری کند و صرفاً می تواند سیاست گذار باشد و گفته است: «دولت باید کار را به سازمان ها و نهادهای بخش خصوصی بسپارد.»
ممیزی نباید سلیقه ای باشد
در حوزه ممیزی که یکی از موضوعات پربحث برای اهالی فرهنگ و هنر است، تنها مسعود پزشکیان جملاتی را عنوان کرده است.
او ضمن این که تاکید کرده اجازه مداخله سایر دستگاه ها را در حوزه تخصصی فرهنگ نمی دهد، گفته است: «ممیزی باید شفاف و مطابق قانون صورت بگیرد و به هیچ وجه نباید سلیقه ای اعمال شود. من ممیزی هایی را که به صورت سلیقه ای صورت می گیرد، رد می کنم و اجازه آنها را نمی دهم.»
پزشکیان، کتاب و انتقاد از گرانی آن
در حوزه نشر و کتاب مسعود پزشکیان میزان مطالعه در جامعه را نشانه ای برای کاهش مشکلات اجتماعی، جرم و جنایت، فساد و... دانسته و تاکید کرده است: «باید شکل و ساختار اجتماعی طوری شکل بگیرد که مردم بتوانند از امکانات فرهنگی استفاده نمایند.»
وی همینطور با انتقاد نسبت به مبحث گرانی کتاب گفته است: «در این زمینه اگر نتوانیم بگونه ای مدیریت نماییم که قدرت خرید اهالی کتاب فراهم باشد، طبیعتاً استفاده از کتاب کاسته می شود اما اگر بخواهیم مسیر را درست نماییم اصولاً باید از مدارس شروع نماییم. در مدارس باید به صورت فردی و تیمی و با تشویق ها و عناوین مختلف شامل درسی و اعتقادی مباحثی را طراحی و روش هایی را تعیین نماییم که کتابخوانی در سنین پایین و در مدارس شکل بگیرد.»
در زمینه نشر و کتاب، سعید جلیلی اظهارنظری نکرده است که بتوان به آن اشاره نمود.
جلیلی، انیمیشن و بیان ظرفیتهای آن
در حوزه بازی های کامپیوتری سعید جلیلی تاکید می کند که ایران فرصت های بسیار خوبی در این حوزه دارد و گفته است: «در بازی های کامپیوتری، ۳۴ میلیون بازی کننده داریم که هزاران میلیارد تومان چرخه مالی آن است که این فرصت برای ما است».
او در رابطه با حوزه انیمیشن هم به بیان تولیدات و موفقیت های محدودِ فعلی اشاره و تصریح کرد و اظهار داشت که انیمیشن ایرانی می تواند در بازار جهانی جایگاه خویش را پیدا کند. او افزود: «در انیمیشن تولیداتی مثل «بچه زرنگ»، «پسر دلفینی» و «فیل شاه» را داریم که می تواند بازار جهانی پیدا کند».
جلیلی همینطور می گوید که ایران از لوکیشن های سینمایی مانند کوه های مریخی برخوردار می باشد که درصورت شناسایی درست، می تواند اثرات خیلی خوبی داشته باشد.
در زمینه بازی های کامپیوتری و انیمیشن، مسعود پزشکیان اظهارنظری نکرده است که بتوان به آن اشاره نمود.
منبع: alijoon.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب سایت علی جون