در نشست بررسی مسائل خبرگزاری ها در ایران؛ گذشته حال و آینده مطرح شد؛
دوران خبرگزاری ها به سبک کنونی به سر آمده
علی جون: در نشست «بررسی مسائل خبرگزاری ها در ایران؛ گذشته حال و آینده» که امروز برگزار شد، تاکید شد که دوران خبرگزاری های دولتی با این ساختاری که حالا داریم دیگر به سر آمده و خبرگزاری ها باید به سمت خبرگزاری های مالتی مدیا بروند.
به گزارش علی جون به نقل از ایسنا، نشست «بررسی مسائل خبرگزاری ها در ایران؛ گذشته حال و آینده» امروز (24 بهمن ماه) در دفتر مطالعات و برنامه ریزی رسانه ها با سخنرانی سهیلا خلجی- پژوهشگر رسانه، علیرضا عبداللهی- دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی و همین طور حسن عابدینی -کارشناس رسانه با بررسی آینده مرجعیت رسانه ای ایران در دفتر مطالعات و برنامه ریزی رسانه ها برگزار شد.
عابدینی در بخشی از این نشست درباره ی مرجعیت رسانه ای در دنیا اظهار داشت: تصویری که ما از دنیا داریم برگرفته از تصاویری است که رسانه های بزرگ دنیا برای ما می سازند. با این وجود باید ببینیم آیا مسیری که در رسانه هایمان می رویم منجر به نتیجه ثمربخش بوده است یا نه؟
خبرگزاری های ما باید به سمت خبرگزاری های مالتی مدیا بروند
وی اظهار داشت: من معتقد هستم که بنگاه رسانه ای در دنیا به مثابه یک بنگاه اقتصادی هم تلقی می شود، اگر این مورد مورد تاکید قرار بگیرد باید دو اقدام صورت بگیرد یکی کاهش هزینه و دیگر افزایش سرعت که طبعا کاهش هزینه می تواند با افزایش سرعت، گزینه سومی را بعنوان افزایش بهره وری به دنبال داشته باشد.
عابدینی اعتقاد دارد هم اکنون خبرگزاری ها به سمت خبرگزاری های مالتی مدیا پیش می روند و تصویر را نمی توان در خبرگزاری ها حذف نمود و در اینباره اظهار نمود: باید چند کار صورت بگیرد این که اهتمام نماییم آموزش را در برابر نیروی انسانی مدنظر قرار دهیم که این آموزش هم جزو آموزش های حین کار است و هم آموزش های در ارتباط با دانشگاه هاست. هم اکنون دانشگاها بیشتر بر روی روزنامه نگاری کار می کنند و شاید بگونه ای ما از این مسیر عبور کردیم و روزنامه نگاری به تنهایی پاسخگوی نیاز افکار عمومی در دهه سوم قرن 21 نیست. ازاین رو باید به سمت ژورنالیسم تلویزیونی برویم.
وی ادامه داد: برای مدیا دو اتفاق طی 20 سال قبل افتاده، ما زمانی خبرنگاری کوله پشتی یا خبرنگاری خوداتکا را تبلیغ می کردیم که خود فرد تصویر دهد و نریشن بخواند و حالا روزنامه نگاری موبایلی یا (موجو) در دستور کار رسانه ها قرار دارد.
به باور وی هنوز اپریالیسم رسانه ای در دنیا حاکم است علیرغم این که عنوان می کنند جریان آزاد اطلاع رسانی وجود دارد.
عابدینی در این حوزه اظهار نمود: شما مشاهده می کنید نهادی به نام آفکام (سازمان تنظیم کننده مقررات رسانه ای بریتانیا) نظارت جدی دقیقی نسبت به رسانه های مخالف جریان اصلی دارد و آنها را حذف می کند. در مورد رسانه هایی مثل ایران و رسانه های حوزه مقاومت و حتی شبکه هایی مثل روسیا الیوم یا راشیا تودی روسیه هم آنها را قلع و قمع می کند و اجاره پخش شدن در زیست بوم کابلی خودرا نمی دهد. در فرانسه نیز چنین نهادی به نام شورایعالی نظارت بر رسانه های صوتی و تصویری فرانسه وجود دارد که آن هم همین رویه را دنبال می کنند. علیرغم این که در کتاب ها و دانشگاه ها موضوع جریان آزاد اطلاع رسانی را تدریس می کنند اما بی رحمانه با رسانه های دیگر برخورد می کنند.
این کارشناس رسانه در بخش دیگری از این نشست بیان کرد که رسانه ها باید سه ضلع یک مثلث را مدنظر قرار دهند. اول مخاطب محوری، دوم اصول حرفه ای و سوم سیاست رسانه و در عین حال نقطه تلاقی تعادل این سه ضلع را باید پیدا کنند و مدنظر قرار دهند که کار دشواری است.
وی تصریح کرد که خبرگزاری های ما باید به سمت خبرگزاری های مالتی مدیا بروند.
این کارشناس رسانه تصریح کرد که نظریه های قدیمی ارتباطات منسوخ شده و حالا تازه ترین نظریه ها در ارتباطات مطرح است که باید پرسید این نظریه ها در کدامیک از مقالات اساتید ارتباطات ما به آن پرداخته شده است؟
نتوانستیم به خبرمان مالکیت ببخشیم و بگوییم از خبر ما استفاده کن
سهیلا خلجی-پژوهشگر رسانه نیز درباره ی مرجعیت رسانه ای رسانه ای ما در دنیا توضیح داد: با وجود این که خبرگزاری های ایرانی به زبان های خارجی مطلب منتشر می کنند، اگر نتیجه این اخبار را در صفحات انگلیسی گوگل دنبال کنید این اخبار خیلی بسیار کم در صدر اخبار قرار می گیرند. بیشتر اخباری که بعنوان منابع دست اول استفاده می شود اغلب به صورت نقل قول جزئی است که از خبرکوتاهی استفاده و مابقی را از نکات خود استفاده می نماید و این یعنی این که ما نتوانستیم به خبرمان مالکیت ببخشیم و بگوییم از خبر ما استفاده کن.
وی افزود: اگر خبرگزاری ها را بعنوان رسانه در نظر بگیریم بخشی از ابزار دیپلماسی آن کشور محسوب می شوند. باید این پرسش را مطرح نماییم که آیا ما در راه دیپلماتیک حرکت کردیم؟ در ذهن ما جواب های زیادی وجود دارد اما باید بررسی دقیق تری بشود. تمام اظهار نظرهای سیاسی مان در توئیتر است آیا این فضاسازی رسانه ای ما در راه دیپلماسی رسانه ای حرکت می کند؟ خیر این گونه نیست. اغلب توئیت هایی که از خبرگزاری ها صورت می گیرد، شخصیت محورند چونکه شخصیت محوری در خبرهای یمان بسیار زیاد است. با این سبک چطور میتوان یک مخاطب بین الملی را جلب کرد. بخصوص این که الان فردی می آید و یک فضای رسانه ای آنلاین درست می کند و مرجعیت رسانه ای هزاران رسانه می شود. ما بعنوان رسانه باید آگاه باشیم آیا ما بعنوان رسانه از این ابزاری که دنیا برای رسانه هایش استفاده می نماید، استفاده درست و حرفه ای می کنیم؟ رسانه هایمان را دعوت می نماییم به یک بازبینی برای این 40 و اندی خبرگزاری که همه شبیه به هم هستند و از روی هم اخبار را کپی می کنند.
به باور وی بازنگری یک رویداد تابعی از شرایط دورن سازمانی و برون سازمانی است این شرایط درون سازمانی و برون سازمانی منجر به رشد 44 بنگاه رسانه ای شده و تعاریف مختلفی از یک رویداد را ارائه می دهند. آیا مخاطبی که در خارج از کشور این رسانه ها را دنبال می کند به حقیقت می رسد یا نه؟
اخبار در دست چند رسانه قدرتمند دنیاست
علیرضا عبداللهی- دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی نیز درباره ی وضعیت خبرگزاری های ایران و مرجعیت رسانه ای در دنیا اظهار داشت: با همه تاثیراتی که در جریان اخبار در مرزهای ملی و بین مرزهای ملی در گستره بین المللی ایجاد شده، اما مونوپل و جریان اصلی اطلاعات و اخبار در دست چند رسانه قدرتمند دنیاست.
وی ضمن اشاره به پژوهشی که سال ها پیش در ساختار اخبار خارجی در مطبوعات ایران انجام شده بود، عنوان نمود که در این پژوهش به این نتیجه رسیده بودند که بیش از 70 درصد مطالبی که از دنیای پیرامون در روزنامه های آن موقع بوده، وابسته به منابع بین المللی بود. متاسفانه این روزها رسانه های ما حتی در پوشش اخبار کشورهای نزدیک مثل ترکیه عراق و سوریه هم به منابع خبری رسانه های بین الملی وابسته هستند.
عبداللهی سپس توجه به ساختار حرفه ای و مدیریت علمی در رسانه ها را همچون مواردی عنوان نمود که رسانه ها باید در عرصه بین المللی از منظر پوشش اخبار به آن توجه داشته باشند و در اینباره اظهار داشت: شما بررسی کنید و ببینید کدام رسانه این گونه است. ما یک دوره طلایی داشتیم آن هم خبرگزاری ایرنا بود که از نیروهای حرفه ای بهره برده بود و حتی در بعضی اخبار جریان ساز در عرصه بین الملی بود. حتی در غرب هم مخاطبان بین المللی به ایرانا مراجعه می کردند. خبرهایی همچون خبر دستگیری صدام جزو این جریان سازی ها بود. یا زمانی شبکه پرس تی وی یا العالم در بدو راه اندازی خوب درخشیدند و تاثیرگذاری خوبی داشتند اما چه اتفاقی افتاد که این جریان، جریان مستمری نبود؟ ساختار مدیریت علمی و فکری خیلی مهم است. فردی که نسبت به این حوزه بیگانه است چطور انتظار دارید مدیریت آنرا برعهده بگیرد. اما رویترز 40 درصد درآمدی که دارد برای سیاستگذاری بهتر و اصول در صحنه هایی که باید حضور داشته باشد، صرف می کند.
ایشان در ادامه اظهار داشت: دیگر دوران خبرگزاری های دولتی با این ساختاری که ما داریم به سر آمده است. ما فقط یک خبرگزاری ملی می خواهیم. گرفتار سطحی گرایی شده ایم. بسیاری از مدیران رسانه ای ما اصلا مخاطبان را قبول ندارند و هنوز در الگوهای قدمی مانده اند. مخاطب پیام، مهم تر است اما ما آنرا شیفت می نماییم.
عبداللهی حرفه ای گری در رسانه ها را با اهمیت ترین ابزار گزینش آن رسانه عنوان نمود چیزی که گم گشته این روزهای رسانه های ماست.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب سایت علی جون